Azərbaycan Prezidenti Heydər Əliyevin Rusiya xarici işlər nazirinin müavinini qəbul edərkən söhbətindən - 23 mart 1999-cu il


Heydər Əliyev: Yenidən görüşməyimizə şadam. Gərək ki, sizinlə fevralın əvvəlində, siz burada olarkən görüşmüşdük. Ondan az vaxt keçib və biz yenidən görüşürük.

Leonid Draçevski: Mən bu dəfə çox mühüm və şərəfli tapşırıqla gəlmişəm - prezident Yeltsinin Sizə şəxsi məktubunu gətirmişəm. Boris Nikolayeviç bu məktubda keçən dəfə bizim burada müzakirə etdiyimiz bəzi məsələləri, mövcud narahatlıqları əks etdirmişdir. Hesab edirəm ki, məktub barədə danışmaqdansa, onu Sizə təqdim etməyim yaxşıdır ki, Siz onu oxuyasınız.

Heydər Əliyev: Şübhəsiz ki, mən məktubu oxuyacağam. Mən Boris Nikolayeviç Yeltsinə məktub göndərmişəm, bu, sizə məlumdur. Məktubda ATƏT-in Minsk qrupunun həmsədri kimi ona müraciət edərək Ermənistan-Azərbaycan münaqişəsinin sülh yolu ilə aradan qaldırılması üzrə danışıqlar prosesinin fəallaşdırılmasında Rusiya Federasiyasının müvafiq orqanlarının fəaliyyətini gücləndirməyə çağırmışam. Zənnimcə, aldığım məktubda bu məsələ barəsində prezident Boris Nikolayeviç Yeltsinin mülahizələri var və bu məsələləri sizinlə müzakirə etməyə şad olaram.

Ancaq bir daha demək istəyirəm ki, son vaxtlar ATƏT-in Minsk qrupu həmsədrlərinin, əgər yumşaq desək, passivlik göstərməsindən narahatıq. Ötən ilin noyabrında həmsədrlərin münaqişənin həllinə dair yeni təkliflər verməsindən və o zaman bizim bu təkliflərlə razılaşmamağımızdan xeyli vaxt keçmişdir. O zaman noyabr ayı idi, indi isə artıq martın sonudur. Şübhəsiz ki, bu bizi narahat edir. Hesab edirəm ki, münaqişələr təkcə bizi yox, başqa ölkələri da narahat edir. Bizi ona görə narahat edir ki, - bu barədə dəfələrlə danışmalı olmuşuq, - ərazimizin xeyli hissəsi Ermənistan silahlı qüvvələrinin işğalı altındadır, yurd-yuvasından zorla qovulmuş insanlar çox ağır şəraitdə yaşayırlar. Ümumiyyətlə, artıq neçə ildir ki, ölkəmizin ərazi bütövlüyü pozulubdur. Bu bizi çox narahat edir. Əgər bu məktubda Minsk qrupunun daha fəal işləyəcəyinə dair hansısa bir işarə varsa, mən bundan şad olaram. Ümidvaram ki, biz bu məsələləri müzakirə edəcək, fikir mübadiləsi aparacağıq.

Leonid Vladimiroviç, lakin siz bilirsiniz, biz keçən dəfə ətraflı danışdıq ki, Ermənistanda Rusiya Federasiyası silahlı qüvvələrinin gücləndirilməsi, orada

C-300 raketlərinin, MİQ-29 təyyarələrinin yerləşdirilməsi, birgə döyüş təlimlərinin keçirilməsi və bir çox başqa şeylər bizdə böyük narahatlıq doğurur. Fevralın əvvəlində biz sizinlə bu barədə danışdıq.

Biz müvafiq bəyanat vermişik. Doğrudur, bəzi yerlərdə bunu ümumən yaxşı qarşılamırlar. Ancaq nə etməliyik? Biz məcbur olmuşuq. Ona görə ki, deyirik, müraciət edirik, xahiş edirik, amma Rusiya Federasiyasının müvafiq orqanları bütün bunlara əsla məhəl qoymur, ev işlərini lazım bildikləri kimi davam etdirirlər. Amma onların etdikləri Qafqazda vəziyyəti yaxşılaşdırmır və Qafqazda sülhün, sabitliyin möhkəmlənməsinə kömək etmir.

Şübhəsiz ki, biz bu barədə narahatlıqla danışırıq, çünki Ermənistan və Azərbaycan müharibə vəziyyətindədirlər və Ermənistan ərazisində getdikcə daha çox silahlı qüvvə, silah, təyyarə, raket və sairə yerləşdirilməsi bizdə narahatlıq doğurmaya bilməz. Biz bu narahatlığımızı bir də ona görə bildiririk ki, Müstəqil Dövlətlər Birliyinin üzvü kimi bütün bunları anlaya bilmirik.

Bununla əlaqədar mən bu yaxınlarda prezident Boris Nikolayeviç Yeltsinə ətraflı məktub göndərərək, Ermənistanda Rusiya Federasiyası hərbi qüvvələrinin artırılmasından narahatlığımızı şərh etmişəm. Ona görə də ümidvaram ki, indi bu məsələləri müzakirə edəcəyik.

Leonid Draçevski: Bu gün xarici işlər naziri ilə görüşümüz oldu. Biz əsas mövzuları gözdən keçirdik, Sizin vurğuladığınız məsələləri - Dağlıq Qarabağ məsələsini, silahlarla və Ermənistanla bizim hərbi əməkdaşlığımızla bağlı narahatlığa dair məsələni, habelə MDB, onun gələcək islahatı ilə əlaqədar problemləri ilkin qaydada müzakirə etdik. Ona görə də, icazənizlə, elə bu ardıcıllıqla da danışacağam.

Dağlıq Qarabağ məsələsinin nizamlanmasına gəldikdə, uzun çəkən bu fasilə bizim özümüzü də narahat edir. Üstəlik, məsələn, şəxsən mən Minsk qrupunun birbaşa, bilavasitə dialoqun getməsi barəsində vaxtilə hər iki tərəfə ünvanlanmış çağırışı bir qədər ayrı cür anlamışam. Mənə elə gəlir və bizim ümumi mövqeyimiz də belədir ki, bu, birbaşa dialoq həmin məsələdə vasitəçilərin tam fəaliyyətsizliyi demək deyildir. Görünür, hər halda vasitəçilər öz təşəbbüsünü göstərməlidirlər. Ona görə də biz hər hansı belə addıma hazırıq.

Mənimlə birlikdə Nikolay Mixayloviç Qribkov da gəlmişdir, o bilavasitə Dağlıq Qarabağ məsələsinin nizamlanması ilə məşğul olur. Demək istərdim ki, bu gün biz həmin problemi müzakirə etdik və məsələn, heç də o fikirdə deyilik ki, hazırda Azərbaycan tərəfi ümumi dövlət konsepsiyasını qətiyyətlə rədd edir. İstərdik indi araşdıraq və görək ki, konkret olaraq nə münasib deyildir - "ümumi dövlət" ifadəsinin özü, yoxsa Minsk qrupunun ümumi dövlətlə bağlı bütün təkliflər paketi. Ola bilsin, bu təkliflərin hansısa bir hissəsi münasibdir.

Bu gün biz o məsələləri də nəzərdən keçirdik ki, tərəflərdən biri münaqişənin paket həllinə, ikincisi isə mərhələlərlə həllinə tərəfdardırsa, bu iki mövqeyi uyğunlaşdırmaq mümkündürmü? Bizə belə gəlir ki, bu cür uyğunlaşdırma ola bilərdi. O, mərhələliyin gözlənildiyi paketi nəzərdə tuta bilərdi. Zənnimcə, nizamlamaya əsas yanaşmaların hamısını bilavasitə, birbaşa danışıqda, o cümlədən ən yüksək, iki ölkənin prezidentləri səviyyəsində, əgər lazım gələrsə, bizim bilavasitə iştirakımızla, Minsk qrupu həmsədrlərinin bilavasitə iştirakı ilə müzakirə etmək olardı. Hesab edirəm ki, Moskvada imkan yaranacaq görüşdən də istifadə etmək mümkün olacaqdır.

O ki qaldı hərbi əməkdaşlığa, prezidentimizin cavabında bu barədə deyilir. Bir daha təsdiqləmək istəyirəm ki, bu hərbi əməkdaşlıq əsla kiminsə, xüsusən də Azərbaycanın əleyhinə yönəldilməyibdir. Eyni zamanda, hesab edirəm ki, mövcud narahatlıqları hərbçilərimizin bilavasitə ünsiyyəti vasitəsilə aradan qaldıra bilərdik. Çünki xarici işlər nazirlikləri səviyyəsində əlaqələrimiz geniş olmasa da, hər halda daimidir və bunların gedişində biz öz mövqelərimizi, qarşılıqlı münasibətlərimizi aydınlaşdırırıq. Hərbi sahəyə gəldikdə isə, ola bilsin, burada belə əlaqələrdə müəyyən çatışmazlıq və bununla əlaqədar etimadsızlıq var. Ona görə də, məsələn, mən heç də istisna etməzdim ki, hərbçilər birbaşa ünsiyyət zamanı mübahisəli məsələləri və narahatlıqları aydınlaşdırmağın ağlabatan üsullarını, yeni problemlərin həllinə yanaşmağın yollarını tapa bilərdilər.

Demək istərdim ki, bu məsələlər artıq həm bu, həm də digər ölkədə ictimai rəyi olduqca narahat edir. Ötən dəfə biz sizinlə söhbətimizdə dedik ki, bu cəhətlər və bunların mətbuatda rəsmi və qeyri-rəsmi şəxslər tərəfindən işıqlandırılma formaları bizim qarşılıqlı münasibətlərimizə xeyli dərəcədə kölgə salır. Bugünkü söhbətimiz zamanı nazir Rusiyanın bəzi deputatlarının çıxışlarını xatırlatdı. Biz də öz növbəmizdə cənab Quluzadənin fikirlərinə diqqəti cəlb edirik. Zənnimcə, hazırda o, Azərbaycanın Rusiya mətbuatında ən çox istinad edilən siyasi xadimidir. Açığını deyim ki, onun bu fikirləri bizim qarşılıqlı münasibətlərimizə yaxşı heç nə əlavə etmir. Xüsusən də Rusiyanı əslində Azərbaycanın düşmənləri sırasına aid edilən sözləri. Bu, cəmiyyətdə çox güclü əks-səda doğurub və hesab etmirəm ki, bizim qarşılıqlı münasibətlərimizdə bunun kiməsə xeyri olacaqdır.

Bildirmək istərdim ki, Dumanın bəyanatı məndən ötrü son dərəcə əlamətdar olmuşdur. Həm də ona görə ki, kifayət qədər ölçülüb-biçilmiş bəyanat idi, belə ki, bizim Duma bir çox digər kəskin problemlər barəsində daha qızğın və qətiyyətli fikir söyləmişdir. Şadam ki, bunu Azərbaycanda, Bakıda da hiss etmişlər. Hər halda bəyanat kifayət qədər tarazlı idi və yeri gəlmişkən orada bu məsələ barəsində bizim, Xarici İşlər Nazirliyinin qüsurları da göstərilir. Ona görə də hesab edirəm ki, biz bunu da birlikdə müzakirə edə bilərik.

Müstəqil Dövlətlər Birliyinə dair problemlər barəsində. Zənnimcə, biz bu sahədə birlikdə böyük iş görmüşük. Bildirmək istərdim ki, Minskdə keçirilən sonuncu xüsusi dövlətlərarası forumda ən geniş nümayəndə heyətləri Azərbaycandan və Rusiyadan idi. Onlar, habelə çox fəal olan Ukrayna nümayəndə heyəti hamıdan çox töhfə verdilər. Bu sonuncu forum məsələləri yekunlaşdırdı və zənnimcə, sənədləri hazırladı, Siz digər dövlət başçıları ilə birlikdə bunları nəzərdən keçirəcək və nə dərəcədə hazır olduğunu qiymətləndirəcəksiniz. Demək istəyirəm ki, bizim nümayəndə heyətlərimiz birlikdə işləmişlər. İndi problemlərin kifayət qədər olmasına baxmayaraq, əgər imkan olarsa, icazə versəniz, mən bu məsələ üzərində də dayana bilərdim.

Heydər Əliyev: Ermənistan-Azərbaycan münaqişəsinin aradan qaldırılması barəsində. Lazımdırsa, biz "ümumi dövlət" haqqında təklifləri qəbul etməyin qeyri-mümkünlüyü haqqında mövqeyimizi bir daha izah edə bilərik, baxmayaraq ki, ötən dəfə bunu çox ətraflı açıqladıq. Ancaq əgər lazımdırsa, biz bir daha izah edə bilərik. Biz bu təkliflə heç cür razı ola bilmərik.

Birbaşa əlaqələrə gəldikdə isə, Ermənistanın və Azərbaycanın xarici işlər nazirləri, prezidentləri, digər nümayəndələri arasında bunlar həmişə olubdur. Məsələn, mən Ermənistanın keçmiş prezidenti ilə tez-tez görüşürdüm. Ötən ilin əvvəlində seçilmiş prezident Robert Koçaryana gəldikdə isə, biz onunla Moskvada görüşmüşük, çox ətraflı söhbət etmişik. Sonra biz onunla Davosda görüşməli idik, amma mənim xəstəliyim mane oldu və oraya gedə bilmədim. Onunla haradasa başqa yerdə də görüşümüz nəzərdə tutulurdu və bu barədə telefonla danışmışdıq - o mənə zəng etmişdi, mən ona zəng etmişdim. Axırıncı dəfə telefon danışığımız bununla bitdi ki, mən ona yaxın vaxtlarda görüşməyi təklif etdim. Bu fevral ayında idi, görüş martın əvvəlində nəzərdə tutulurdu. O, vəd etdi ki, fikirləşəcək, özünün iş cədvəlinə baxacaq və zəng edəcəkdir. Ancaq zəng olmadı.

Yəni Minsk qrupunun fəaliyyəti birbaşa əlaqələri əsla istisna etmir, amma bu əlaqələr Minsk qrupunun fəaliyyətini əvəz edə bilməz. ATƏT-in Minsk qrupu öz funksiyalarını yerinə yetirməlidir. Təsadüfi deyil ki, ATƏT-in 1996-cı il Lissabon zirvə görüşündən sonra Minsk qrupu genişlənib, onun üç həmsədri olmuşdur - Rusiya, Amerika Birləşmiş Ştatları və Fransa. Məsələn, əgər Minsk qrupunun fəaliyyətinin başlanğıcını götürsək, o zaman onun bir sədri var idi. Əvvəl İtaliya, sonra İsveç daha sonra Finlandiya idi, 1994-cü ilin dekabr ayından sonra isə Finlandiya və Rusiya oldu. Sonralar Finlandiya bu qrupdan çıxanda, 1997-ci ilin əvvəlindən üç həmsədr oldu - Rusiya, Amerika Birləşmiş Ştatları və Fransa. Bu üç dövlətin prezidentləri 1997-ci ildə Denverdə Ermənistan-Azərbaycan, Dağlıq Qarabağ münaqişəsi barədə bəyanat verdilər. Ona görə də birbaşa əlaqələrin lazım olmasını əsas tutaraq Minsk qrupunun fəaliyyətini dayandırmağa və ya dondurmağa əsas yoxdur, bu düzgün deyildir. Çünki ATƏT Minsk qrupu həmsədrlərinin mandatını müəyyən etmişdir. İcraçı dövlətlərdən heç biri müəyyən edə bilməz ki, gəlin bu gün fəal işləməyək, gəlin bunu birbaşa əlaqələrə tapşıraq. Bu, düzgün deyildir. Buna görə də biz bu gün də və həmişə birbaşa əlaqələrə tərəfdarıq. Ancaq eyni zamanda hesab edirik ki, Minsk qrupu fəal işləməlidir. Buna görə də mən təkcə Boris Nikolayeviçə deyil, həm də Amerika Birləşmiş Ştatlarının prezidenti cənab Klintona, Fransa prezidenti cənab Şiraka da məktub göndərmişəm. Beləliklə, indi bu məsələni müzakirə edə bilərik.

Rusiyanın hərbi texnikasının, silahının və sairənin Ermənistanda yerləşdirilməsi ilə əlaqədar bizim narahatlığımıza gəldikdə, bu narahatlıq tamamilə əsaslıdır. Bir də deyirəm, əgər Rusiya tərəfi bizə dəqiq izah etsəydi ki, bu silahlar nədən ötrüdür, onda başa düşərdik ki, bəli, bu, həqiqətən həm Rusiyanın, həm də Qafqazın sabitliyi, təhlükəsizliyi baxımından lazımdır, biz bunu başa düşərdik. Ancaq Rusiya tərəfi bunu izah etmir və hər dəfə deyir ki, bu silahlar Azərbaycana qarşı yönəldilməmişdir. Belə olan halda sual doğur: kimə qarşı yönəldilmişdir? Rusiya bunu da demir.

Bilirsiniz, qəribə vəziyyətdir. Dünyada qlobal hadisələrin baş verdiyi, Rusiyanın da çox böyük işlərlə məşğul olduğu bir vaxtda Ermənistanda silah, texnika yerləşdirmək Rusiya üçün qəflətən bir nömrəli problemə çevrilmişdir. Guya Ermənistandan savayı Rusiyanın təhlükəsizliyi üçün həqiqətən əhəmiyyət kəsb edən ayrı bir ölkə yoxdur. Fikir verin, axı Rusiyanın Ermənistandan başqa heç yerdə bu qədər qoşunu yoxdur, raketlər yerləşdirmir, MDB-nin heç bir ölkəsində bunları etmir. Əgər bizə ağıllı başlı izah etsəydilər ki, bəli, bu, filan-filan məqsədlərlədir, onda biz başa düşər, beləcə təkid etməzdik. Amma bir halda ki, izah yoxdur, silahların Azərbaycana qarşı yönəldilməməsi haqqında yalnız bəyanat var, şübhəsiz ki, bu, bizi qane etmir, arxayınlaşdırmır. Ona görə də biz bu məsələni qaldırırıq.

O ki qaldı qəzetlərdəki yazılara və sairəyə, indi mətbuat azaddır, çox şey yazırlar. Yeri gəlmişkən, məsələn, biz incisək də, bunu bildirmirik, Rusiya mətbuatı belə hesab edir ki, müxtəlif ölkələrin, o cümlədən Azərbaycanın, siyasi xadimləri, dövlət başçıları haqqında, necə deyərlər, mülahizələr yürütmək və onlara qiymət verməyə hüququ var. Ümumiyyətlə, biz bunu qeyri-normal hesab edirik. Bununla belə, başa düşürük ki, mətbuat azaddır və dövlət onun üçün cavabdeh deyildir. Ona görə də indiki halda mətbuatdan xüsusilə inciməyə gəldikdə, biz on dəfə artıq inciyə bilərik, çünki Rusiya mətbuatında Azərbaycan haqqında qərəzli, düzgün olmayan, təhrif olunmuş istənilən qədər yazılar çıxır. Ancaq biz özümüz üçün müəyyənləşdirmişik ki, - hesab edirəm, MDB-nin digər ölkələrində də belədir - mətbuat azadlığıdır, plüralizmdir, yazırlar və ona görə də biz buna reaksiya vermirik.

Bəyanatlara gəldikdə isə, mən bilmirəm, Vəfa Quluzadənin dediklərinin əhəmiyyəti nə üçün belə şişirdilir? Yeri gəlmişkən, bu da təəccüblüdür. Vəfa Quluzadə harada nə isə deməklə çox məşhurlaşmışdır. Onun haradasa Rusiyanı Azərbaycanın düşmənləri sırasına aid etməsi mənə məlum deyildir. Bu, ola bilməz.

Vəfa Quluzadə: Bu, mənim dediyimin interpretasiyasıdır. Mən konkret olaraq düşmən deməmişəm. Azərbaycan ərazisinin 20 faizinin Ermənistanın işğalı altında olduğu şəraitdə Rusiyanın Ermənistanı silahlandırmaq siyasətini tənqid etmişəm.

Heydər Əliyev: Bizim Rusiyadakı səfirimiz Rizayev mənə deyib ki, o, araşdırma apararaq dəqiqləşdirmişdir ki, "Azadlıq"dakı... Bu, bizim "Azadlıq" qəzetidir?

Aleksandr Bloxin: Bəli, sitat kimi, dırnaq içində verilmişdi.

Heydər Əliyev: Onlar istədiklərini yazırlar. Siz Azərbaycan prezidenti barəsində onların hər gün yazdıqlarını oxuyursunuz? Onlar həqiqətimi yazırlar?

Aleksandr Bloxin: Yox, Heydər Əliyeviç, nə deyə bilərəm? Azərbaycan prezidenti haqqında onların nə yazdıqlarını mən necə şərh edə bilərəm? Bu, dövlətin daxili işidir.

Heydər Əliyev: Rusiyadakı səfirimiz mənə deyib ki, bunu araşdırıb, Vəfa Quluzadə belə şey deməmişdir...

Aleksandr Bloxin: Onlar maqnitofon yazısının olduğunu deyirlər.

Heydər Əliyev: Mən bu gün bildirirəm ki, o, belə şey edə bilməz, çünki Vəfa Quluzadənin buna ixtiyarı yoxdur. Bu dövlət başçısının hüququdur. Bunu gərginləşdirmək lazım deyildir. Bir də deyirəm, tamamilə əminəm ki, o, bunu deməmişdir. Qəzetin nə isə yazmasına və sizin bunu problemə çevirməyinizə gəldikdə isə, zənnimcə, lazım deyildir. Mən bu gün deyirəm ki, belə şey ola bilməz. Azərbaycan, dövlət, prezident Rusiyanı heç vaxt nəinki düşmən hesab etməyib və etmir, əksinə, Rusiya bizə dost olan ölkədir. Biz dostluğu möhkəmləndiririk. Mən hər dəfə deyirəm ki, bizim məqsədimiz, vəzifəmiz dostluğu möhkəmləndirməkdir.

Ancaq burada bu işi çox ciddi şəkildə mürəkkəbləşdirən bir reallıq var - Ermənistanın Azərbaycanla münaqişəsi və Rusiyanın Azərbaycana, Ermənistana qeyri-bərabər münasibəti. Şübhəsiz ki, bu, təkcə dövlət orqanlarında deyil, həm də cəmiyyətdə, əhalidə çox böyük narahatlıq doğurur.

Ona görə də buna fikir vermək lazım deyildir. Mən bəyan edirəm ki, biz Rusiya ilə dostluq münasibətlərini möhkəmləndirmək, inkişaf etdirmək xətti yeridirik və bunu edəcəyik. Əgər biz bu məsələləri belə fəal və açıq şəkildə qaldırırıqsa, bu, məhz ona görədir ki, onları aradan qaldıraq, onlar bizim münasibətlərimizi mürəkkəbləşdirməsin, Azərbaycan ilə Rusiya arasında əməkdaşlığın inkişafına mane olmasın.

O ki qaldı Rusiya Dumasına... bilmirəm, mənə bu gün məlum oldu ki, bizim parlament Dumanın bəyanatını müzakirə etmək istəyir. Mən heç bəyanatın özünü görməmişəm, onu mənə telefonda oxuyublar.

Bilirsiniz, məsələn, Dumanın bu bəyanatı da göstərir ki, Rusiya Ermənistanla fəal hərbi əməkdaşlıq edir və yenə deyirəm, orada silahlar yerləşdirir, - köhnə silahlar olsaydı..., - general Karpuxin isə deyir ki, texnikanı təzələyirlər. Bu bizdə narahatlıq doğurur. Rusiya isə hesab edir ki, yox, narahat olmamalıyıq. Ancaq Vəfa Quluzadə harada nə isə demişdir... axı, onun dedikləri sözdür, burada isə işdən, silahlı qüvvələrin real surətdə yerləşdirilməsindən, Azərbaycana qarşı real təhlükədən söhbət gedir. Rusiyada belə hesab edirlər ki, biz susmalı və buna, ümumiyyətlə, reaksiya verməməliyik, çünki Rusiyanın istədiyini etməyə ixtiyarı var. Amma burada kimsə, o cümlədən Vəfa Quluzadə nə isə deyibsə, bu hansısa bir problemə çevrilir. Ermənistan ərazisini və Ermənistanın özünü militaristləşdirmək sahəsində Rusiyanın gördüyü tədbirləri və burada kiminsə, o cümlədən də Vəfa Quluzadənin dediyini götürün və tərəzinin gözünə qoyun. Məgər bunlar eynidirmi? Yox. Baxın, buna necə qızğın, kəskin reaksiya verilir. Ancaq eyni zamanda Ermənistanda silahlı qüvvələrin yerləşdirilməsi ilə əlaqədar bizim verdiyimiz bütün bəyanatlara saymazyana münasibət göstərilir. Ona görə də vəziyyəti obyektiv qiymətləndirmək lazımdır.

Leonid Vladimiroviç, siz deyirsiniz ki, hərbçilər arasında əlaqələr lazımdır. Bəli, hərbçilər arasında əlaqələr var və olmalıdır. Ancaq bu əlaqələr nə verə bilər ki, ... axı, raketlərin yerləşdirilməsi adi məsələ deyildir. Ermənistanda raketləri Müdafiə Nazirliyi yerləşdirmir. Yaxşı, deyək ki, Azərbaycanın və Rusiyanın müdafiə nazirlikləri arasında daha yaxşı əlaqələr olacaqdır. Necə bilirsiniz, onda bu raketlər yerləşdirilməyəcək? Yaxud bu yerləşdirmə ləğv olunacaq? Hesab edirəm ki, bunu Rusiyanın Müdafiə Nazirliyi deyil, hökuməti həll edir. Mən düşünmürəm ki, hökumətin qərarı olmadan Müdafiə Nazirliyi ölkəsinin hüdudlarından kənarda hansısa bir tədbiri həyata keçirə bilsin. Ona görə də tapşıra bilərik ki, bizim nazir on dəfə görüşsün, yaxud nümayəndə heyətlərimiz görüşsünlər, bir-birinə izah etsinlər. Bizimkilər indi burada danışdığımız sözləri deyəcəklər. Mən başa düşmürəm, onlar nəyi izah edəcəklər. İzah edəcəklər ki, narahat olmayın, bu, sizə qarşı yönəldilməyib, vəssalam. Bunun özü nə üçün edilir ki, sonra izaha ehtiyac qalsın?

Ona görə, bir də deyirəm, biz bütün bu məsələləri müzakirə edə bilərik, ancaq reallıq dediyim kimidir.

"Azərbaycan" qəzeti, 24 mart 1999-cu il.